എന്റെ വിളി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നൊരാൾ

ഇന്ന് രാവിലെ ഞാനും പ്രമോദും തമ്മിലുണ്ടായ ഒരു വാട്ട്സ്ആപ്പ് ചാറ്റ് സംഭാഷണം. ഇത് ആകട്ടെ ഇന്നത്തെ എന്റെ ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റ്. 

പ്രമോദ്:
ഇത് കലക്കി 👍
ഇന്നാ കണ്ടത്
എഴുത്ത് നല്ലതാണ്. സ്റ്റാറ്റസ് കഥകൾ നല്ല രസമാണ് വായിക്കാൻ

(ഇന്നലെ ഞാൻ പോസ്റ്റ് ചെയ്ത "ഉച്ചയൂണും അതിഥികളും" എന്ന പോസ്റ്റിനെക്കുറിച്ചാണ് പ്രമോദ് ഇവിടെ പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഇതായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ഇന്നത്തെ സംഭാഷണത്തിന്റെ തുടക്കം.)

ഞാൻ: കുറെക്കാര്യങ്ങൾ പറയാനും കാണും...
ആ ബ്ലോഗിൽ പഴയ എഴുത്തുകളൊക്കെയുണ്ട്...
ഞാൻ മോഡലായതും...പിന്നെ അവളെ സ്വന്തമാക്കിയതുമൊക്കെ... 

പ്രമോദ്: പതുക്കെ ഗുജറാത്ത് പശ്ചാത്തലമാക്കി ഒരു നോവൽ തയ്യാറാക്കൂ

ഞാൻ: ഹഹ

പ്രമോദ്: കാര്യമായി പറഞ്ഞതാ

ഞാൻ: ഇവിടുത്തെ ഓരോ ദിവസത്തേക്കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചെഴുതുകയാണെങ്കിൽ അത് തന്നെ ഒരു സിനിമാറ്റിക് ഫീൽ വായനക്കാർക്കു നൽകും . ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ്. ദിവസേന മുടങ്ങാതെ രാവിലെയും വൈകിട്ടും കാണാൻ വരുന്ന ഒരു ഫ്രണ്ട്... എനിക്കിതുവരെയും ഉണ്ടായിട്ടില്ലായിരുന്നു. ഇപ്പോളാക്കഥ മാറി. ഇനിയൊട്ടാർക്കുണ്ടാകാനും സാധ്യതയില്ലെന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. 

പ്രമോദ്: അത് ശരിയാണ്

ഞാൻ:  അതും ജീവിതത്തിൽ തിരക്കുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽത്തന്നെ ആ 24 മണിക്കൂറിൽ 1 മിനുട്ട് പോലും മറ്റുള്ളവർക്ക് വേണ്ടി ചിലവഴിക്കാൻ തയ്യാറാവാത്ത ഒരു സമൂഹം ബിൽഡപ്പ് ആവുന്ന ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ... 

സോ അത് സിനിമാറ്റിക് തന്നെയാണ്

പ്രമോദ്: അവനവനിലേക്ക് ഉൾവലിയാനുള്ള എല്ലാ സാഹചര്യവും ഇവിടെ ഉണ്ട്... എന്റെ വീട്ടിൽ ഒരു സിനിമ അല്ലേൽ ഒരു ടി വി പ്രോഗ്രാം ഒരുമിച്ച് കാണാൻ സാധിക്കില്ല.

ഞാൻ: യെസ്. എന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾ എന്ന് ഞാൻ നിർവചിച്ചുവച്ചിരുന്ന ആളുകൾ... അവർക്കൊന്നും ഇപ്പോൾ  സമയമില്ലത്രെ! അറ്റ് ലീസ്റ്റ്, ഡേയ് സുഖമാണോടാ എന്ന് പോലും ചോദിക്കാതെ അകന്നകന്ന് പോകുന്നവർ...

സർക്കാസം:  തിരക്ക് പ്രമാണിച്ച് ദിവസേനയുള്ള ഭക്ഷണം  അവർ  ഒഴിവാക്കാത്തത് ഭാഗ്യം

പ്രമോദ്: ഫുഡ് എടുത്താൽ എല്ലാവരും പതുക്കെ ഫോണിലേക്ക് കൈ നീട്ടും ..... ഞാനും 😊

ചിലതൊക്കെ ആവശ്യമില്ല എന്ന് വന്നിരിക്കുന്നു

ഞാൻ: അതെ. അത് തന്നെ.

പ്രമോദ്: സംസാരം കുറഞ്ഞു
ഇപ്പോൾ ഡിപ്രഷൻ വ്യാപകമായി. വിഷമം പോയിട്ട് സന്തോഷം പങ്കു വയ്ക്കാൻ ആളുകൾ തയ്യാറല്ല

ഞാൻ: പക്ഷെ, എനിക്കങ്ങനെ അവരെപ്പോലെ ആയിത്തീർന്നിരുന്നെങ്കിൽ, ഞാൻ കാണുന്ന കാഴ്ച്ചകൾ സമ്മാനിക്കാൻ ഞാൻ തരുന്ന ആ ട്രാവൽ വീഡിയോ കാൾ നിന്നുപോയേനെ. അല്ലേ? ബട്ട്, എനിക്കവരെപ്പോലെയാവണ്ട. എനിക്കങ്ങനെയാവാൻ പറ്റില്ല. അതല്ലെന്റെ മിഷൻ.

പ്രമോദ്: നിങ്ങളുടെ വിളി പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ആളുകളിൽ ഒരാളാണ് ഞാൻ

ഞാൻ: എനിക്കതിൽ ഒരുപാട് സന്തോഷമാണ്. ഒരിക്കലും നിങ്ങളെ വിട്ട് കളഞ്ഞിട്ടില്ല. ഓർക്കുന്നുവോ, ആ നദിയിലുള്ള പാറയിലിരുന്ന് നമ്മൾ സംസാരിച്ചത്? അത്, ഏത് നദിയെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞെതെന്ന് ഓർക്കുന്നുണ്ടോ?

പ്രമോദ്: നദിയുടെ പേര് ഓർക്കുന്നില്ല. പക്ഷെ ആ സ്ഥലം അതിന്റെ ഭംഗി മറക്കില്ല

ഞാൻ: യമുനാ നദി

പ്രമോദ്: അതിന്റെ മറുകരയിൽ ഒരു ചെറിയ കെട്ടിടം ഉള്ളത് ഓർക്കുന്നു

ഞാൻ:  ഉത്ഭവിച്ച് മലയിലും കാട്ടിലുമൊക്കെ ഒഴുകി ഒഴുകി എത്തുന്നൊരിടം... നാട്ടുകാർ യമുന നദി എന്ന് വിളിക്കുന്നയിടത്ത് വലിയ വീതിയിൽ ഒഴുകുന്ന ആ നദി, ഞാനിരുന്നയിടത്ത് മെലിഞ്ഞൊഴുകുന്നു. മുട്ടറ്റം വെള്ളത്തിലാണത് ഞാൻ മുറിച്ച് കടന്നത്.

(അതിനെ ഒരു കെട്ടിടമെന്നു വിളിക്കാമോ എന്നറിയില്ല. ഉണങ്ങിയ ഇലകളാൽ മേഞ്ഞൊരു കുടിൽ പോലൊരു തണലിടം. അതിൽ മരക്കൊമ്പുകൾ കെട്ടിവച്ചു ഇരിപ്പിടവും, ഇനി വേണെങ്കിൽ ഒരു ലാപ്ടോപ്പ് വച്ച് പണിയെടുക്കാൻ പറ്റുന്ന ഡെസ്കും ഉണ്ടാക്കിവച്ചിരിക്കുന്നു. പ്രകൃതിയുടെ മടിത്തട്ടിൽ യമുന പാറകളിൽ തട്ടി കുത്തിയൊലിച്ചു ഒഴുകുന്നതിന്റെ ശബ്ദവും കേട്ടങ്ങനെ...)

പ്രമോദ്: അതെ

കഴിഞ്ഞ കോളിൽ കണ്ട പാർക്ക് ഗംഭീരമല്ലെ

ഞാൻ: അതെയതെ.

നിങ്ങൾ ഇവിടെയെങ്കിലും ആ കുറ്റിയും പറിച്ചു വാന്നേ

പ്രമോദ്:  ഇവിടെയുള്ളതൊന്നും  പാർക്ക് അല്ല എന്ന് മനസ്സിലാക്കിത്തന്ന പാർക്ക്

ഞാൻ: ഇവിടെ പത്തുമുപ്പത് സെക്ടറുകളുണ്ട്. ഓരോന്നിനും കിടിലൻ റോഡുകളും പാർക്കുകളും ശുചിമുറികളും

പ്രമോദ്: ഞാൻ വരാൻ ശ്രമിക്കാം

ഞാൻ: ഉം.
ജനുവരിയിൽ വന്നാൽ കാണാൻ പലതുണ്ട്.

പ്രമോദ്: സ്വന്തം കമ്പനി പൂട്ടിയതും, ഇപ്പോഴുള്ള ജോലിയുടെ സ്വഭാവവും അവധി എടുക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. ഇവിടെ എല്ലാരും എന്നെ കൊണ്ട് മടുത്തിരിക്കുന്നു. ഞാനും ...

ഞാൻ: ബട്ട് നിങ്ങളുടെ ക്ലയന്റിന് നിങ്ങളുടെ പണികളെ മടുക്കാതിരിക്കട്ടെ! 🙏🏻

പ്രമോദ്:  ഇപ്പോൾ എന്റെ ക്ലയന്റ് അഥവാ തൊഴിൽദാതാവ് ഒരിക്കലും തീരാത്ത ആത്ര പണികൾ നിര നിരയായി തയ്യാറാക്കിയിട്ടുണ്ട്

അലക്ക് ഒഴിഞ്ഞ് കാശിയിൽ പോവാൻ ഞാനും ☹️

ഞാൻ: നല്ലതല്ലേ. ബട്ട് സ്വന്തം മെയ്മറന്ന് പണിയെടുക്കരുത്. എത്ര ഡിജിറ്റൽ നോട്ട്കെട്ട് കിട്ടിയാലും.

പ്രമോദ്: ഉം

ഞാൻ: ഇത് പോലെ മിണ്ടാൻ വല്ലപ്പോഴും സമയമുണ്ടാക്കി വരൂ...

പ്രമോദ്: എന്തായാലും ചില മാറ്റങ്ങൾ വേണം, മാറിയാൽ എനിക്ക് കൊള്ളാം

ഞാൻ: എല്ലാവർക്കും

പ്രമോദ്: നന്ദി. നമസ്കാരം

ഞാൻ: ശുഭദിനാശംസകൾ 🤗

പ്രമോദ്: ശുഭദിനാശംസകൾ

ഞാൻ: 💓

(തിരക്കുപിടിച്ച് ഓടുന്നതിനിടയ്ക്ക് ഒരിക്കൽ നിങ്ങൾക്കു പ്രിയപ്പെട്ടതായി തോന്നിയവരെയെല്ലാം തിരക്കിൻറെ പേരിൽ ഒഴിവാക്കാതിരിക്കാമെന്നാണ് എനിക്ക് പറയാനുള്ളത്. ജീവിതം എന്ന ആ മഹായാത്ര അത്രയ്ക്ക് ക്ഷണികമാണ്. മറക്കാതിരുന്നാലും. 🙏🏻)